จุนจิ อิโตะ เป็นชื่อที่คุ้นเคยในหนังสยองขวัญ อัจฉริยะที่บ้าคลั่งของเขาได้ถักทอเรื่องราวบิดเบี้ยวที่ทำมากกว่าความหวาดกลัว จากรอยแยกที่มีรูปร่างเหมือนมนุษย์บนไหล่เขาที่บังคับให้ผู้คนค้นหารอยแยกที่เหมาะกับพวกเขาและเบียดเสียดกันไปจนถึงความน่ากลัวอันร้ายกาจของก้นหอย เรื่องราวของเขาหยิบจับส่วนที่ลึกที่สุดของจิตใจและความกลัวของเรา
พวกมันคือ รบกวนในลักษณะที่มีเรื่องราวไม่กี่เรื่อง เผยให้เห็นถึงความเข้าใจอย่างถ่องแท้ถึงสิ่งที่ทำให้ผิวหนังของเราคลาน พวกเขาดึงหน้าปกความกลัวที่เราไม่รู้ด้วยซ้ำว่ามีอยู่จริง สลักความสยดสยองที่นึกไม่ถึงไว้บนเรตินาของเราด้วยงานศิลปะที่มีรายละเอียดน่าทึ่งของเขา
น่าเสียดายที่ผลงานดัดแปลงจากอนิเมะของ Netflix อย่าง Junji Ito Maniac: Japanese Tales of the Macabre ได้สูญเสียความแวววาวนั้นไปบางส่วน แม้ว่าหลายๆ เฟรมจะจำลองมาจากมังงะอย่างสมจริง แต่คุณจะพลาดการแรเงาอันเชี่ยวชาญของ Ito ความใส่ใจในรายละเอียดอันน่าพิศวงของเขา และความสามารถของเขาในการแสดงวัตถุที่ดูเหมือนธรรมดา—รวมถึงพื้นดินด้วย—เป็นสิ่งที่น่าสยดสยองที่น่าหดหู่ใจ
ภาพประกอบสีเดียวของเขามีความลึกและความสมจริงที่ไม่ได้แปลเป็นสีและแอนิเมชั่นเสียทีเดียว เรื่องราวบางส่วนไม่มีผลกระทบ โดยเฉพาะเอคโตพลาสซึมที่ไร้รูปร่างใน’The Strange Hikizuri Siblings’การปรับปรุงที่แปลกประหลาดใน’Four x Four Walls’และกลไกโรคจิตใน’Bullied’ภาพบางภาพมีไว้ให้เห็นบนกระดาษ ถูกแช่แข็งไว้ในเฟรมเดียวซึ่งทำให้ความสยองขวัญในช่วงเวลานั้นคงอยู่ตลอดไป
เพลงประกอบเปิดก็ยื่นออกมาเหมือนเจ็บนิ้วโป้ง ปราศจากความน่าสะพรึงกลัวในบรรยากาศใด ๆ มันเล่นเหมือนเพลงฮิปฮอปที่สนุกสนานซึ่งไม่ได้ทำอะไรเลยเพื่อนำไปสู่ความสยองขวัญที่ตามมา
อย่างไรก็ตาม มีความแปลกประหลาดในซีรีส์เพียงพอที่จะใช้เป็นบทนำเกี่ยวกับงานของ Ito สำหรับผู้ที่ไม่คุ้นเคย
บางตอนที่โดดเด่น ได้แก่’Hanging ลูกโป่งที่หัวยักษ์ลอยอยู่เต็มท้องฟ้าเหนือประเทศญี่ปุ่น โดยแต่ละลูกมีความปรารถนาร้ายที่จะแขวนคอคนที่ตนมีใบหน้า น่าสยดสยอง หากคุณพยายามยิงลูกโป่งและมันพองออก มันจะทำให้ใบหน้าของคุณเหี่ยวเฉาและเหี่ยวเฉาภายในเวลาไม่กี่วินาที
เรื่องราวทั้งแปลกประหลาดและน่าสะพรึงกลัว พร้อมให้ความรู้สึกถึงความตาย การลงโทษแขวนอยู่เหนือมัน ดูเหมือนจะไม่มีทางออกใดๆ เว้นแต่จะต้องยอมจำนนต่อบอลลูนและเข้าร่วมกับกองซากศพที่ห้อยอยู่บนท้องฟ้า เป็นเรื่องราวที่มาจากความคิดของอิโตะเท่านั้น และแทบไม่มีเรื่องไหนเหมือนในเรื่องสยองขวัญ
เรื่องเด่นอื่นๆ ได้แก่’Tomb Town’,’Long Hair in the Attic’และ’ชั้นแห่งความกลัว’. Tomb Town บอกเล่าเรื่องราวของเมืองที่มีเสน่ห์แบบแปลกๆ อย่างหนึ่ง ศพที่ตายแล้วทั้งหมดจะกลายเป็นหลุมฝังศพ ณ จุดที่พวกเขาตาย และคุณไม่ควรจะเคลื่อนย้ายพวกเขาหลังความตาย หลังจากประสบอุบัติเหตุชนแล้วหนี Tsuyoshi และ Kaoru น้องสาวของเขาซ่อนศพไว้ในท้ายรถและชดใช้เพื่อไม่ให้คนตายเหลือ
หลักฐานของเรื่องราวไม่มีเหตุผล แต่ Ito มีวิธีทำให้คุณเลิกไม่เชื่อและเข้าร่วม.
Layers of Fear เป็นเรื่องราวที่ดีที่สุดในซีรีส์นี้ Ito เล่าเรื่องราวของ Reimi ผู้ซึ่งประกอบขึ้นด้วยชั้นผิวหนัง เมื่อแม่ของเธอตระหนักว่าอาจมีรุ่นเยาว์ของตัวเองอยู่ในนั้น ความปรารถนาของเธอที่จะย้อนเวลากลับไปเมื่อเรมิยังเป็นเด็กเห็นเธอลอกผิวหนังแต่ละชั้นในแบบที่แปลกประหลาดอย่างสวยงาม
อย่างไรก็ตาม มันยังขาดความสยดสยองในระดับเดียวกับมังงะ เมื่อแม่ของ Reimi ลอกเลเยอร์เสร็จแล้ว ในทางกลับกัน มังงะได้อุทิศหน้าเต็มให้กับร่างใหม่ของเรมิ ศีรษะที่ดูเหมือนปกติของเด็กจะโผล่ขึ้นมาบนลำตัว แขน ขา และลำตัวที่เหี่ยวย่นและเหี่ยวย่น ทั้งหมดผอมและยาวอย่างผิดธรรมชาติ
อนิเมะให้คุณผ่าน หลีกเลี่ยงการจ้องมองคุณ แต่มังงะ บังคับให้คุณรับมันทั้งหมด เป็นการยากที่จะละสายตาจากแผงควบคุม ซึ่งเต็มไปด้วยรายละเอียด เช่น ผิวหนังที่ขาดเป็นหย่อมๆ รอบเตียง รวมถึงใบหน้าที่เบิกตากว้างหลายดวงและลำตัวของ Reimi รวมถึงหน้าอกของเธอ ในทำนองเดียวกัน เมื่อแม่ของ Reimi ใช้คัตเตอร์ไปที่ใบหน้าของเธอเองเพื่อพยายามกลับไปเป็นตัวเองที่เด็กกว่าของเธอ กล้ามเนื้อและเส้นเอ็นด้านล่างจะถูกเปิดเผยในรายละเอียดดิบๆ ที่อนิเมะขาดไป
แต่ในขณะที่สีสันมากเกินไป ภาพอาจปล่อยให้บางสิ่งเป็นไปตามที่ต้องการ จินตนาการอันต่ำทรามของ Ito แทบจะแบกรับซีรีส์นี้ โดยพื้นฐานแล้ว นิทานเหล่านี้ยอดเยี่ยม แปลกประหลาด และน่าขนลุกอย่างยิ่ง พวกเขาชอบความกลัวและความวิตกกังวลที่คุณไม่เคยรู้มาก่อน เมื่อเพาะเมล็ดพันธุ์แห่งความคิดแล้ว ก็แทบจะเป็นไปไม่ได้เลยที่จะลืม แต่ถ้านี่เป็นครั้งแรกที่คุณได้เห็น Ito ให้ลองอ่านการ์ตูนเรื่องนี้ดู